කඩේදී හමුවූ අසල්වැසි ආනන්ද සමග කයියක් දාගෙනම ගෙදර එන්න පිටත් වුනා.“සමන් මල්ලි ඊයේ රෑ හයියෙන්ම වැස්ස නේද ?” ඔහුගේ මේ අබබ්‍රංශ ප්‍රශ්නයෙන් මන් අන්දුන් කුන්දුන් වී ගියා.“වැස්ස? වැස්සේ නැනේ අයියෙ”“මොකද නැත්තේ අපිට නම් ඇහුන” කට කොනෙන් සිනා සෙන්න වූ ආනන්ද ගේ කුනුහරුපය මට තේරුනේ එවිටයි.“අහ්හ්හ්….. ඔව් ඔව්…දන්නේ නැත්ද ඉතිං..හෙහ් හෙහ් හෙහ්”“බැදපු කාලේ ඔහොම තමා. අපිත් ඉතිං දන්නේ නැත්ද. හෙහ් හෙහ් ළමයි දෙන්න තුන්දෙනා වුනාම තමා ඔක්කොම කණපිට හැරෙන්නෙ”කතාවෙන් කතාවෙන් අපි ගෙදර ලගටම ලං වුනා. අපේ නිවසට පිටු පසින් වූ බෝඩිමේ කැම්පස් කොල්ලන් රංචුව උඩ තට්ටුවේ ජනේලෙන් එබෙමින් සිටිනු දුටු මා කුතුහලයට පත් වුනා.යමක් බිත්තියක වදින හඩක් සමග ගැහැණු කෙදිරියක් ඇසුනෙන් ආනන්ද මගේ දෙස කුතුහලයෙන් බලන්න වුණේ ඒ හඩ ඇසුනේ මගේ නිවසින් වූ නිසයි.“යන්නම් අයියේ”කියූ මා ඉක්මනින් ගේට්ටුව වසා ඇතුලට පැන ගත්තත් ඔහුගේ සිතේ සැකයක් ඇතිවූ බව මට සක් සුදක් සේ පැහැදිලි වන්න වුනා.ගෙදර දොර ඇරී විගස නොනවත්වාම ඇසෙන්න වූ ඇදෙහි කිරි කිරිය සමග මුසු වූ මගේ බිරිදගේ නොනවතින කෙදිරිය අල්ලපු ගෙදර කොල්ලන්ගේ අමුතු උනන්දුවට හේතු සැපයුවා.කුමාර මගේ බිරිදට නොසෑහෙන්න සලකන වග මට මගේ ඇස් ඉදිරිපිටම පෙනෙන්න වුනා. මගේ බිරිදගේ කකුල් හොදින් පළල් කර තිබු කුමාර ඇගේ ඉනට යටින් කොට්ටයක් ද තබා සිත්සේ ඇගේ ශරීරයේ පහස විදිමින් සිටියා. මා සිටියද දෙදෙනාටම කිසිදු සිහියක් තිබුණේ නෑ.“අල්ලපු ගෙවල් වලටත් ඇහෙනවා යකෝ…හිමින් කරපන්”මදකට තම රිද්මය නැවැත්වූ කුමාර “කොහෙද ඉතිං උබේ ගෑනිනේ මර ලතෝනි දෙන්නෙ. මන් තාම හරියට ඇතුලට දැම්මෙත් නෑ”“නවත්තන්න එපා අනේ….මොකක්ද..හ……..” ලිංගික සැපත මදකට අහිමි වූ මගේ බිරිද කෝපවන්න වුනා.“පේනවනේ……පොඩ්ඩ නවත්තන්න බෑ” කුමාර මුමුණමින් නැවතත් ශලිනිට බැට දීම ඇරබුවා.කිටි කිටියේ ඇදී තිබු මගේ බිරිදගේ යෝනිය කුමාරගේ පයි රාජයා තදින් වෙලා ගනිමින් සිටියා.“පරිස්සමෙන් ගහපන් ඕක ඉරෙයි බන්”“අනෙ….මේ….ඔයා ඉන්න….කුමාර ඔයා කරන විදියට කරන්න අනේහ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්…….අආආආහ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්ව්ව්ව්ව්ව්ව්ව්…..වා….හ්හ්හ්හ්”මේ සංග්‍රාමය දුටු මටද හැගීම් අවිස්සෙන්න වුනා.“අඩෝ….. තව ඇතුලට දාන්න බැරිද බන්.”“මොකක්!!! තව කොහේ දාන්නද. අආආව්ව්ව්ව්ව්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්……ආඅ…අනේ….ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්.ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්…..ඔයත් පුදුම හස්බන්ඩ් කෙනෙක් තමයි. අනේ…….හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්…….තව ඇතුලට දාන්න බෑ අනේ……..හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්”“මට රිද්දනවට ඔය කැමතිද අනේ……….හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හාආආආ…….ව්ව්ව්ව්ව්ව්ව්……කු…..මාආආආආආආආ…….ර………..”“ඔයත් ඉතිං ඔය පස්ස උස්ස උස්ස දෙන්නෙ.” ශලිනි කට වහ ගත්තා.මදකට තම පයිය එලියට ගත් කුමාර එය ශලිනිගේ යෝනි කෙලවර තැබුවා. මා පුදුමයට පත් කරමින් එය ඇගේ බුරියටත් එහාට විහිදී තිබුනා.“ඔයාගේ එකට වඩා මේක නියමයි අනේ….. කුමාර නියෙමෙට කරනව.”“අනේමන්ද…. මට කීපාරක් වුනාද කියල”මගේ බිරිදගේ යෝනි ශ්‍රාවයන්ගෙන් තෙමි තෙත බරිතව වැඩි කොටස බේරෙමින් තිබු කුමාරගේ කාල වර්ණ දාර පයිය උදෑසන හිරු එළියෙන් දිලිසෙන්න වුනා.නැවතත් තම අනසකට මගේ බිරිද ගත කුමාර රිද්මයානුකුලව ඇගේ යෝනිය පාදන්න වුනා. ශලිනිගේ කෙදිරිය නැවතත් පැතිරෙන්න වුනා. සෙමෙන් සෙමෙන් ඇය තමන් වෙතටම ඇද ගත් කුමාර තම ශරීරය මගේ බිරිදගේ ඇගට බර කරන්න වුනා.“එපා…එපා……බබා…………..රිදෙන……..වාආආ………හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්………..ම්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්………….”තම ග්‍රහණය ලිහිල් කල කුමාර අවසානයේ මගේ බිරිද නොසිතු ලෙසම තම පයි රාජයා ඇගේ කුඩා හුතු තොල් අතරින් පත්ලටම තද කලේ ශලිනිගේ ඇස් වලින් කදුළුත් සමග මුවින් මහා කෑගැසීමක් ඇති කරවමින්.කුමාරගේ පිට තම නිය පොතු වලින් සිරූ ඈ ඔහුගේ උර හිස තදින් සපා කන්න වුයේ අපමණ වේගයෙන් මැඩුණු ලද කලක මෙනි. මෙසේ තම ලිංගය ඇයටම තද කරගෙන සිටි කුමාර තදින් ඇගේ තොල් උරන්නත් විකන්නත් පටන් ගත අතර ශලිනි ක්ෂණික ගැස්සුම් කිහිපයකින් ඇගේ සුරතාන්තයට ලගා වුනා.මගේ බිරිදගේ යෝනියෙන් පිටතට පෙනෙන්න තිබුණේ ගොබළු ගෙඩි තරම් වූ කුමාරගේ වල්ල පමණයි, ඉතුරු සියල්ල ඇගේ හුත්තෙහි සගවා ගෙන තිබුනා.“යකෝ……මේකේ ඇගිල්ලක් ගහන්නවත් ඉඩ නෑනෙ. කට කපල කිටි කිටියේ උබේ එක හිර වෙලා.”“එහෙම තමයි යකෝ ජෙනුයින් බඩු. නැත්ද ශලිනි” මොහොතකට ශලිනිගේ තොල් අතහැරි කුමාර පැවසුවා. අමාරුවෙන් නමුත් ආසාවෙන් හිනැහුණු මගේ බිරිද නැවතත් කුමාරගේ තොල් උරන්න වුනේ තම පහළ කොටසේ වේදනාව අමතක කරන්නට විය යුතුයි. ඇගේ ඇග තුල වැඩ සිටින සර්පයාගේ ගැස්ම ඇගේම ඇගේ කොටසක්ව දැනෙන්න ගත්තා විය යුතුයි.“අද නම් දෙනවා අරකිට හොදි නැති වෙන්න. හාහ්හ්හ්…හහ්හ්හ්………. හා……..” නොයෙක් සිනා හඩ ඇසෙන්න වුයේ අල්ලපු ගෙදර කොල්ලන්ගෙන්.“පුකේවත් ඇරීයද බන් අච්චර කෑ ගහන්නෙ”“දන්නෙ නෑ බන් අර පෙන්ද කොහොම ඔච්චර කරනවද මන්ද. ඊයෙ රෑ ඉදලම නෙලනව”නැවතත් තම අනසක මගේ බිරිදගේ නිරුවත් ශරීරයේ අගලක් නෑරම පතුරවන්න වූ කුමාර ඇයගේ ඇග සෑම තැනම ලෙව කමින් දිගු රිද්මයකට කරන්න වුයේ, දැන් දැන් ශලිනිගේ යෝනිය ඔහුගේ මුළු පයියම ගිල ගැනීමට සමත් වන නිසාවෙන්. රතු පැහැයෙන් දිදුලන්න වූ මගේ බිරිදගේ යෝනිය සතුටු කදුළු වගුරවමින් පෙන බුබුළු නංවමින් තිබුනා. ඇගේ කෙදිරිය තව තවත් වැඩි වුවා මිස අඩුවුණේ නම් නැති.අසල නිවසින් ඇසෙන කට හඩවල් ප්‍රමාණය ක්‍රමයෙන් වැඩි වුයේ මගේ බිරිදගේ කෙදිරියත් සමාගමයි. කොල්ලන්ගේ උසුළු විසුළු මට හොදින් ඇසෙන්න වුනා.“ඇද ඉවරයි පැටියෝ……”“අනේ……….මට බෑ……..හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්…….ඇග ඇතුලෙ ග්‍රිල් එකක් වැඩ කරනව වගේ………හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්….. පැටියෝ…හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්…………….ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්”මගේ බිරිද වඩාගත් කුමාර වඩාත් හොදින් ඇය හා රමණය කරන්න වුනා.“අනේ………….හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්……….එපආආහ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්…කුමා………………..ර………………..”ඇය ඔසවා ගත් කුමාර ජනෙල් පඩිය මත තබා පහර පිට පහර එල්ල කරන්න වුනේ මගේ බිරිදගේ නොනවතින කෑගෑම මධ්‍යයේ.අල්ලපු ගෙදර කොල්ලන් එකා දෙන්නා හොරෙන් හොරෙන් එබීකම් පාන්න වුනා වගේ මට ජනේලයෙන් යන්තම් පෙනුනා.ශලිනි කුමාරගේ බෙල්ලේ එල්ලී ඔහුට රිස්සක් කර ගන්නට ඉඩ හැර තුරුළු වී සිටියේ ඇගේ හුත්ත සුරතාන්ත කිහිපයකට පසු හිරි වැටී ඇති නිසාවෙන් විය යුතුයි. තවද ජුස් දෝරෙ ගලනා ඇගේ හුත්ත ඔහුගේ තඩි දගර සර්පයාට ක්‍රමයෙන් හුරු වෙමින් පැවතියා.ශලිනි ඇද මතට ඇද දැමූ කුමාර හති අරිමින් සිනා සෙන්න වුනා.“කොහොමද පාර ඈ………..”රතුම රතු පැහැයෙන් දිදුලමින් කටක් මෙන් ඇරී තිබු මගේ බිරිදගේ යෝනිය කුමාරගේ තරම කියා දෙන සලකුණක් වුනා. මා කැමරාව ශලිනිගේ හුත්තට ලං කරමින් ක්ලෝස් අප් කීපයක් ලබා ගත්තා.“කොහොමද තමයි. අප්පෝ…….. ඒ හරිය නෑ වගේ අනේ…… දනවත් එක්ක” ශලිනි මුහුණ හකුළුවමින් පැවසුවා.ඇත්තෙන්ම ඇයත් එය වින්ද බව මාත් කුමාරත් දැන සිටියෙන් අප දෙදෙනාම ඇයට හු තියමින් සිනා සෙන්න වුනා.නැවත වැඩේට සැරසුණු කුමාර තම පයිය මගේ බිරිදගේ කටේ ඔබන්න වුනා. “ඔන්න ඔන්න ආයිත්. මේක නම් ඉවරයක් වෙන එකක්නෙවෙයි.බ්බ්බ්බ්බ්බ්… ල්ල්ල්ල්ල්ල් ල්බ්බ්බ්බ්…. …බ්බ්බ්..ල්……..ලාආ හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ් හ්හ්හ්…ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස් ස්ස්ස්ස්”නැවත පහලට පැමිණි කුමාර තම දාර සගයා මගේ බිරිදගේ යෝනි හිලට තබන්නට සැරසුන විට වහාම ක්‍රියාත්මක වූ ශලිනි කෙල තලියක් ගෙන එහි ඇතිල්ලුවා.සෙමෙන් පටන් ගත් කුමාර මැෂිමක් මෙන් වේගය වැඩි කරමින් මගේ බිරිදට හොද හැටි නෙලන්න වුනා. පහර කෙතරම් වේගවත් වුනිද කියනවා නම්, ඇද තදින් බිත්තියේ වදින්නත් ඇගේ මුවින් “හුප් හුප්” හඩ පිට වන්නත් වුනේ නිරායාසයෙන්මයි. දැන් දැන් මගේ බිරිදගේ යෝනිය කුමාරගේ මුළු ශිෂ්ණයම ගිල ගන්නට සමත් කම් දක්වන්න වුනා.“චොක් චොක්” හද නොනවත්වා ඇසෙන්න වුයේ කුමාරගේ ගොබළු ගෙඩි දෙක මගේ බිරිදගේ හොදි බේරෙන හුත්තෙත් එයින් තෙමුණු පස්සේත් වදින්න වූ නිසයි.“එනවා………හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්………බබා……ආආආආආඅ………එනවා…….හ්හ්හ්හ්”කුමාරගේ සුරතාන්ත කෙදිරිය මගේ ඇස් අරවන්න වුනා.“එලියට ඇරපන් මචං….ශුවර් නෑනේ….”“ගහන්න බබා… ගහන්න……..” කෙදිරිය යටපත් කරමින් මගේ බිරිද කුමාරට දිරි දෙන්න වුනා.“පැලෙන්නම ගහන්න පැටියෝ………….හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්.. ආආආආආආඅ…………..හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්……ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්…….අආආආව්ව්ව්ව්ව්ව්ව්ව්………….නියමා……………..යි…….”ඇය තව තවත් තම පුක ඔසවමින් කුමාරගේ ලිංගයේ අවසන් මිලි මිටරයේත් රස උකහා ගන්න වෙර දරන්න වුනා.“ආආආ………….නේ…………..ෂෝ…………..ක් අනේ…… ”කුමාර මැෂිමක් මෙන් දර පලන්න වුනා.“අරින්න…..හ්හ්හ්හ්හ්………….පැටියෝ……..හ්හ්හ්හ්……………..ඇතුලෙම අරින්න…….හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්…………යටටම අරින්න…………..හ්හ්හ්හ්හ්” මගේ බිරිදගේ කෑගෑම මගේ දෙසවන් අදහා ගත නොහැකි වුනා. මගේ බිරිද කාමයෙන් උමතුව වෙනත් පිරිමියකුගෙන් ශුක්‍රානු හිගාකන වේසියෙක්ගේ තත්වයට පත්ව තිබුනා.මොහොතකින්, උගුරෙන් හඩක් නැගු කුමාර තදින් පහර කිහිපයක් ගසා ශලිනිගේ යෝනියේ පතුලටම තම දාර පයිය බැස්සුවේ මගේ දෑසට කදුළු නංවමින්. සත්තෙන්ම එම පහර නම් මගේ බිරිදගේ ගර්බාශයටම මගේ හොදම යාලුවාගේ ශුක්‍රානු මුදා හල පහරයි.විනාඩියක් පමණ ගැස්සෙමින් වෙවුලමින් තම ශක්තිය මගේ බිරිද තුලටම පිට කල කුමාර නොසෙල්වී ශලිනිගේ ඇග මතම ඇද වැටී සිටියේ නොසොල්මන්වයි.විනාඩි කිහිපයකට පසුව සෙමින් හැකිලුනු කුමාරගේ කළු මල්ලියා මගේ බිරිදගේ යෝනි දොරින් පිටට පැන්නේ එයින් මිදුනු කැරි බිදුවක්වත් පිට නොහෙලමින්..
ශලිනි ගැන මගේ හිතේ තිබුන බය උනේ කෙල්ල ප්‍රෙග්නන්ට් වෙයි කියල තමා. වෙන මිනිහෙක්ගේ දරුවෙක්ට තාත්ත කෙනෙක් වෙන්නෙ කොහොමද කියල මට අදහ ගන්නවත් බැරුව ගියා.ශාලිනිත් එක්ක ඒ ගැන කතා කරන්න බැරි උනේ ඇය දවසේම නිදා ගත්ත නිසා. නින්දෙන් නැගිට්ට ටික වෙලාවෙත් මේ ගැන කතා කරන්න හැදුවත් ශලිනි කතාව මග හැර නිදා ගන්න වුනා.රෑත් කුමාර අපේ ගෙදර ආවා. මාත් කුමාර එක්ක කතා කර කර ඉදල නිදා ගන්න ගියේ හෙට වැඩට යන්න ඕන නිසා. කුමාරට නිදා ගන්න අනිත් කාමරේ ලෑස්ති කර දුන්නෙත් මන් විසින්මයි. ශලිනි තවමත් කාමරයට වී සිටියේ ඇගේ අමාරුවටද, මට හරියට මුණ දෙන්න බැරුවද කියල මට හිතා ගන්න බැරි වුනා.“උබේ ගෑනිට තවම අමාරුද බන්”“අමාරු නැතුව තියේද යකෝ අලවන්ගුවකින් හිකුවම”අප දෙදෙනාම මහා හඩින් සිනා සෙමින් නිදා ගන්න ගියා.නිදන කාමරය තවමත් කුමාරගේත් මගේ බිරිදගේත් කාමුක සුවදින් පිරී තිබුනා.උදෑසනම නැගිට මට තේ සාදා දුන් ශලිනි නැවතත් නිදා ගන්න ගියෙන් මන් ඇද පැළද ඔෆීස් යන්න පිටත් වුනා.ඔෆීස් ආවත් මගේ හිත තිබුණේ ගෙදරමයි. කුමාරත් ශලිනිත් ගෙදර තනියම හිදිම මගේ සිතට වැඩ දුන්නේ කුමාරගේ හැටි මන් හොදට දන්නා නිසාවෙන්.“මොකද බන් මුඩ් ගහල” බුද්දික ලගට එනකන්ම මන් දැක්කේ නෑ.“ගෑණි ගෙදර බන් තනියම”“ඉතිං වෙනදත් එහෙමනෙ”“ඔව්, මේ……. උබට මතකනේ කුමාරය. ඌ ආවනෙ ලංකාවට.”“ආ…….ඔව් ඔව්. මොකද ඌ ඉන්නේ උබලයි ගෙදරද ?” බුද්දික හිනා වෙමින් ඇසුවා. බුද්දීකයත් කුමාර ගැන හොදට දන්නව.“ඔව් බන්. පෙරේද රෑ ආවෙ.”“පරිස්සමෙන් පුතෝ…… ඕකත් එක්ක ගැනු තියන්න නරකයි. බුරියෙන් පහලට උට කිසිම නෑ කමක් නෑ” බුද්දික එසේ කියමින් ඉවත්ව ගියා. මගේ හිතේ නැවතත් සැක සංකා ඇති වන්න වුනා.උදය වරුවේම විටින් විට ශලිනිට කෝල් කලත් ඇගේ ෆෝන් එක ඕෆ් වී තිබුනා. කුමාරට කතා කලේ ඉන් පසුවයි.“ආ…..කියපන් බන්” කුමාර මහ හඩින් ඇසුවා.“නිකන් ගත්තෙ බන්”“පොඩ්ඩක් ඉදපන්” “උහ්….” ගාන හඩත් සමග ගැහැණියකගේ කෙදිරිය මට ඇසෙන්න වුනා.“කියහන්”“අඩෝ…..උබ කොහෙද ඉන්නෙ” මට ඇතිවූ සැකය නිසාම මන් ඇසුවා.“බඩු පොට් එකක බන්”“කවුද ඔය කතා කරන්නේ” එහා පැත්තෙන් ගැහැණු කට හඩක් ඇසුනා.“මගේ යාලුවෙක්” කුමාර හිනා වෙමින් පිළිතුරු දුන්නා.“මේ…..උබ කොහේ ගිහින් බඩු ගැහුවත් කමක් නෑ මගේ ගෑණි ලගට නම් එන්න එපා.”“පිස්සුද බන්. මෙව්වා ජෙනුයින් බඩු” ගැහැනියගේ කෙදිරීම නොනැවතී ඇසෙන්නට වුනා.මගේ හිතේ සක සංකා දුරුව ගියෙන් මන් ෆෝන් එක තිබ්බා.හවස ගෙදරට වාහනය හරවන විටම එහා ගෙදර බෝඩිමේ කොල්ලො දෙන්නෙක් මුණටම හම්බු වුන අතර උන් දෙන්නාම හොදින් මා දෙස බලා එකිනෙකා සමග සිනා වෙමින් මුමුනන්න වුනා. ඉක්මනින් ගෙට ගොඩවූ මට අපගේ නිදන කාමරය දෙසින් ශලිනිගේ මුකුලුව ඇසෙන්න වුනා.කන්නාඩි මේසය අසල සිටි කුමාර මගේ බිරිදත් සමග කතා කරමින් සිටියා. නයිටියක් අද සිටි ශලිනි මා දුටු විට බිම බලා ගත්තා. ඇයට තවමත් මගේ මුණ බලන්න ලැජ්ජාවක් තිබුනා.“ඇයි බන් ජනේලෙ ඇරලා. මදුරුවොත් එයි.”“ජනේලෙ ? අහ්……ඇරල නෙවෙයි ඇරුන.” කුමාර හිකි හිකි ගාන්න උනා. ශලිනි දෙස බැලුවත් ඇය බිම බලාගෙනම තමයි දිගටම සිටියේ.“මොකක්ද බන් ඒ හරුපේ”“නෑ මේ… කුමාර එහා ගෙදර කොල්ලො එක්ක කතා කළා ජනේලෙන්” ශලිනි මැද්දට පැන්නා.එහා ගෙදර බෝඩිමේ උඩ තට්ටුවේ කාමරය කෙලින්ම මේ ජනේලෙට මුහුණ දාල තිබුණේ.“මදුරුවො නෙවෙයි අලිත් එයි මේ ජනේලෙන්” කියමින් කුමාර හිනා වේවි කාමරෙන් යන්න වුනා. ඔහුගේ සරම අස්සෙන් අලි හොඩයක් සේ පයිය එල්ලෙමින් තිබෙනු මා දුටුවේ සැන්දෑවේ හිරු කිරණින්.වැඩි වෙනසකින් තොරව එලි ඊලග දවසත් උද වුනේ කුමාර රට යන දිනය උදා කරමින්.වැඩට ගිය මට වැඩ ගොඩ ගැසී තිබුනෙන් කිසිම දෙයක් සිතන්නට වෙලාවක් තිබුනේ නෑ. මේ අතර කුමාරගෙන් කෝල් එකක් අවා.“මොකෝ සීන් එක” මන් ඇහුව.“නිකන් බන් කතා කලේ”“මොකක්ද වෙන්නෙ ඉතිං”“මන් යනවනෙ බන් අද, උබ එනවනේ මාව එයාර්පෝට් දාන්න”“එන්නං”“මේ….අද මන් මෙහෙ ඉන්න අන්තිම දවස නිසා මන් උබේ වයිෆ් එක්ක පොඩ්ඩක් කරන්නද” මට අසු හාරදාහටම තද වුනා.“යකෝ….. උබ හිතන්නේ ඒකී වේසියෙක් කියලද උබට ඕන ඕන වෙලාවට හුකන්න? උබට සැරයක් දුන්නම උබට අමතකයි ඔක්කොම. යාලුකමට යකෝ දුන්නෙ”“හරි හරි බන්. මන් දන්නව උබල මන් වෙනුවෙන් තමා කලේ. මන් නෑ කිව්වේ නෑනේ. අද විතරනෙ බන්. ආයිත් මන් එන්නෙ හෙන කාලෙකින් නෙ.” මෙසේ කුමාර නොයෙකුත් හේතු ගෙනහැර දක්වන්න වුනේ කෝල් එක විනාඩි දහයත් පහු කරමින්. පින්සෙන්ඩු වෙමින් කේවල් කරමින් කෙසේ හෝ මගේ බිරිදට හුකන්න කුමාර අවසර පැතුවා. අන්තිමට මගේ වැඩත් පාඩු වෙන නිසාවෙන් “ශලිනි කැමතිනම් විතරයි හරිද. අල්ලපු ගෙවල් වලට ඇහෙන්න කරන්නත් එපා” කියමින් මන් ෆෝන් එක තිබ්බා. ෆෝන් එක තියන විටත් කුමාර අපමණ ස්තුතිය පුද කරමින් සිටියා.පැයකින් පමණ ශලිනිගෙන් කෝල් එකක් ආවා.“මේ….ඔයා කිව්වද කුමාරට මාත් එක්ක හිටියට ඔයාට අවුලක් නෑ කියල ?” ශලිනිගේ ප්‍රශ්ණයෙන් මන් අසරණ වුනා.“මොනවා කරන්නද බබා. මුගෙන් බේරිල්ලක් නෑනෙ.මට වැඩක් කර ගන්න දෙන්නෙ නැ කෝල් කරනවා”“ඔයත් මාර හස්බන්ඩ් කෙනෙක් තමයි” කියමින් ශලිනි කෝපයෙන් ෆෝන් එක තිබ්බා.වැඩ වලින් නිදහසක් ලැබුණු විගස මන් නැවතත් ශලිනිට කෝල් එකක් ගත්තේ පය තුන හතරකට පසුවයි.“ඔය කෑවද බබා”“ඔව් පැටියෝ”“කුමාර ඉන්නවද ?”“ආඅ…..ඔව් ඔව්…, පොඩ්ඩක් ඉන්න අනේ…..මේ කුමාර ෆෝන් එක ගන්න හදනව” ටිකකින් හඩ ඇසෙන්න වුනේ දුරින්. ෆෝන් එක ලවුඩ්ස්පිකර් දාල වගේ.“ඔයා කෑවද බබා……..හුප්…….ආආආහ්හ්හ්හ්……ම්ම්ම්ම්ම්…ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්” ශලිනිගේ කට හඩ වෙනස් වූ අතර කෙදිරිය හිම්න් නැග එන්න වුනා.“කුමාර කරදර කරනවද ?”“නෑ නෑ අනේ……හරීම හොදයි. මි පැටියෙක් වගේ ඉන්නව පැත්තකට වෙලා. මන් ගෙදර වැඩ කරන දිහා බලන්”“එතකොට අනිත් ඌරු මීය ?” කුමාරගේ හඩ ලගින්ම ඇසෙන්න වුනා.“අපෝ….. ඔව්…..මෙයා මීය වගේ හිටියට අනිත් එක්කෙනා නම් නෑ පැටියෝ” ශලිනි කොක් හඩලා සිනා සෙමින් කිව් කතාවට මට සිනා සෙන්නද අඩන්නද සිතා ගත නොහැකි වුනා.“අපි මේ බන්ඩක්කයි වම්බොටුයි තම්බන්න හදන්නෙ. අලුත් අවන් එකේ”“අපෝ…….නෑ………..ඔයාම තනියම හදා ගන්න. අනික මෙහෙ කවුරුත් ඔව්ව කන්නෙ නෑ. ”“ඔයගොල්ලො නොකෑවට අපි කනවනේ. අනික අලුත්ම අවන් එකක් තියෙත්දී” “මෙයා බන්ඩක්කා ගෙනල්ල නේ පැටියෝ හරි කරදරේ උයල දෙන්න කියල” ශලිනිගේත් කුමාරගේත් සංවාදය අසා සිටි මා ප්‍රෙහෙලිකාවක තනි කරමින් ඔවුන් කතා කරන්න වුනා. ඒ අතර විටින් විට ඇසුණු කෙදිරීම් මගේ අවදානය ගන්න සමත් වුනේ කුමාර මගේ බිරිදට කුමක් කරනු ඇත්දැයි යන සැකයෙන්. අනිවාර්යයෙන්ම ඔහු මගේ බිරිද සමග කිසියම් අලුත් දෙයක් අත්හදා බලනු නියතයි.
