හොඳටම වැස්ස දවසක් එදා.මමත් හවස වැඩ ඇරිලා ඉක්මනට ගෙදර ආවා.මම ඇවිත් වොශ් දාන් වයිෆ් එනකම් බලාගෙන හිටියේ.අපි බැඳලා එතකොට අවුරුදු එක හමාරක් විතර ඇති.මට වයස 26යි.වයිෆ් මට වඩා අවුරුද්දක් බාලයි.මම වැඩ කලේ රජයේ ඔෆිස් එකක.ප්රයිවට් චැනලින්ග් සෙන්ටර් එකක නර්ස් කෙනෙක් විදියට වැඩ කලේ.මම ගොඩක් කෙට්ටු පොඩි ශරීරයක් තිබුන කෙනෙක්.අඩි පහයි අඟල් හතරක් විතර උස.මගෙ වයිෆ් ඒ උනාට එහෙම නෑ.වයිෆ්ගේ නම ලක්ශි.එයා අඩි පහයි අඟල් දෙකක් විතර උස ඇති.මහතයි.ලොකු පුකක් වගේම ගොඩක් ලොකු කලවා දෙකකුත් තිබ්බා.ගෙඩි දෙකත් හුඟක්ම ලොකුයි.එයා තලෙලුයි.ලස්සනයි.කොන්ඩෙත් ඉන හරියට තිබුනා.අපි අතරේ ඒ වෙනකම් කිසිම ආරවුලක් ඇතිවෙලා නෑ.මාත් වයිෆ් කියන දේ අහගෙන හිටියා.එදා තමා අපේ ජීවිතේ වෙනස් උනේ.වයිෆ් එනකම් මම පැයක් විතට බලාගෙන හිටියා.ඒත් එයා පරක්කු නිසා මම එයාට කෝල් එකකුත් අරන් බැලුවා.”අහ් මේ එනගමන් පැටියෝ.” කියපු වයිෆ් ඉක්මනින්ම ෆෝන් එක කට් කලා.ඊට විනාඩි පහක් විතර ගියාට පස්සේ මගේ ගේ ගාව වාහනයක් නවත්තන සද්දේ ඇහුනා.මම හිතුවේ වැස්ස නිසා ටැක්සි එකක එන්න ඇති කියලයි.ගෙදරට එන පාර ගාවින් වාහනය නවත්තලා තිබ්බේ.මුලින්ම ඒකේ ඉස්සරහ දොරෙන් ලක්ශි එලියට ආවා.වැස්ස නිසා ඉක්මනටම දුවගෙන ගේ ගාවට ආව ලක්ශි ආපහු බැලුවේ වාහනේ දිහා.එහෙම බලල ආපහු මගෙ මූන දිහා බලපු ලක්ශි..
“වැස්ස නිසා ඩොක්ටර් සපරමාදු මාව ගෙනල්ල දැම්මා බබෝ.මම එයාටත් කීවා ආව එකේ ගෙදරට ඇවිත් යන්න කියලා.” මට ඒක ගානක් ගියේ නෑ.සමරමාදු කීව නිසා මම හිතුවේ නාකි පොරක් වෙන්න ඇති කියලා.හැබැයි මම හිතපු දේ විනාඩි කිහිපයක් ඇතුලත වෙනස් උනා.කාර් එකෙන් එලියට බැස්සේ අඩි හයකට වඩා උස ඉතාමත් පිරිපුන් හා ශක්තිමත් ශරීරයක් ඇති ඉතාමත් කඩවසම් පුද්ගලයෙක්.ඔහුටනම් වැස්ස ගානක්වත් නෑ වගේ ගේ ගාවට ඇවිදන් ආවා.ඒ එනකොටත් ඔහුගේ මුලු ඇගම තෙමිලා ඉවරයි.
ලක්ශි- ඩොක්ටර් මේ තමා මගෙ හස්බන්ඩ්,නුවන්.නුවන් මේ ඉන්නේ ඩොක්ටර් සපරමාදු.
ලක්ශි අප දෙන්නට දෙන්නව අදුන්වලා දුන්නා.”කොහොමද නුවන්” කියපු ඩොක්ටර් මට අතට අත දුන්නා.ඔහුගේ විශාල දෑතින් මගෙ සිහින් අත මිරිකන විට මට මහත් වේදනාවක් දැනුනා.
මම-එන්න අපි ගේ ඇතුලට යමු කියපු මම ලක්ශිත් එක්කම ගේ ඇතුලට ආවා.ඇගේ වතුර කියපු ඩොක්ටර් ගෙදර තිබුන ප්ලාස්ටික් පුටුවක් අරන් වාඩි උනා.අපිත් මොනවත් නොකියම හිටියා ඉතින්.
ලක්ශි- මම චේන්ජ් එකක් දාගෙන ඩොක්ටර්ට බොන්න මොනව හරි හදන් එන්නම්.එතකම් ඔයාලා කතා කර කර ඉන්නකො.
ලක්ශි එහෙම කියාගෙන රූම් එක පැත්තට ගියා.මායි ඩොක්ටර් යිත් කතාවක් දාන් හිටියා.ටික වෙලාවකින් ලක්ශි කෝපි හදාගෙන අපි ඉන්න තැනට ආවා.හැබැයි එයා ඇඳන් හිටියේ මම බලාපොරොත්තු නොවුන විදිහේ ඇඳුමක්.එයා රෑට විතරක් අදින දුහුල් නයිටියකින් සැරසිලා හිටියේ.යටට සුදු පාට පෑන්ටියක් ඇඳලා.නයිටිය දුහුල් නිසාම ඒක හොඳට කැපිලා පෙනුනා.උඩටනම් මොනවත් ඇඳලා හිටියේ නෑ.තන පුඩු දෙකත් හොඳට පෙනුනා ඇඳුමෙන් ඒ නිසා.මට කර කියාගන්න දෙයක් නෑ.පිට මිනිහෙකුත් ඉද්දි ඇයි ලක්ශි මෙහෙම හැසිරෙන්නෙ.මම ඒත් මොනවත් නොකියා හිටියා.ඩොක්ටර් ලඟට ගිය ලක්ශි කෝපි එක ඩොක්ටර්ට අල්ලන්න පහත් උනා.එතකොට ලක්ශිගේ ලොකු ගෙඩි දෙක නයිටියත් එක්කම ඉස්සරහට ඇවිදින් පැද්දුනා ඩොක්ටර් ඒ දිහා හොඳට බලලා අමුතු හිනාවක් මූනට අරන් මම දිහයි ලක්ශි දිහයිත් අමුතු විදියට බැලුවා.ලක්ශිත් කෝපි එක දීලා අනික් පැත්ත හැරෙද්දි මට ලක්ශිගෙ මූන පෙනුනා.වල්ම වල් සරාගී පෙනුමක් ඒ මූනේ තිබුනේ.ලක්ශිත් ඩොක්ටර් ලඟින්ම තිබුන පුටුවකින් වාඩි උනා.කෙල්ලගෙ මොකක්දෝ වෙනසක් අද මට තේරුනා..එක සැරෙටම ඩොක්ටර් ඔහුගේ හඬ අවදි කලා..
මේ ඇඳුමනම් ඇඳන් ඉන්න බෑ ලක්ශි.හරිම සීතලයිනේ තෙත නිසා.
ලක්ශි – අයියෝ ඩොක්ටර් එහෙනම් ටිකක් ගලවලා අයින් කරලා තියන්න වේලෙනකම්.ඩොක්ටර්ට යබ්බ හදිස්සියක් නෑනේ.
ඒ අහපු දේත් එක්කම මගෙ මූන වෙනස් උනා.ඒක ඩොක්ටර් සපරමාදුට තේරුනා..
ඩොක්ටර්-අයියෝ නුවන්.මොකද ඔය.ලක්ශි මේවා ඕනතරම් දැකලා තියේ.නේද ලක්ශි?
ලක්ශි ලැජ්ජාවෙන් බිම බලාගත්තා.ඒත් ඒ අහපු දේත් එක්කම මගෙ උගුර කට වේලිලා ගියා.මම මොකුත් කර කියාගත නොහැකිව බලාගෙන හිටියා.
එහෙම කියපු ඩොක්ටර් ඔහුගේ කමිසය හා යට බැනියම ගලවන්නට උනා.එතකොට මම ඔහුගේ ඇග හරිආකාරවම දැක්කා.ඒක අවුරුදු ගානක් ජිම් ගිහින් හදපු ඇඟක් කියලනම් තේරුනා.සෑම මස්පිඩුවක්ම හොඳින් වර්ධනය වෙලා.පපුවේ හා අත්වල මාංශපේශී ඉතාමත් දැඩිව පැවතුනා.සික්ස් පැක් එකත් හුඟක්ම ගඹුරට යන විදියටයි පිහිටියේ.ඔහුගේ ඇඟ දිහා ලක්ශි හරිම ආසාවෙන් බලන් හිටියා..
ඒක දැකපු ඩොක්ටර් ආසයි නේද ලක්ශි මේ ඇඟට? ලක්ශිගෙන් ඇහුවා.
ලක්ශි- හ්ම්ම්ම්ම්
ඩොක්ටර්- කෝ එහෙනම් එන්නකො මං ලඟට
මට එයනම් ඉවසාගත නොහැකි උනා.මම මගේ විරුද්දත්වය ප්ර්කාශ කරන්නට උනා.
මම- එහෙම කොහොමද? ලක්ශි මොකක්ද මේ මිනිහා නටන නාඩගම.එනවා මෙහාට.
ඒක ඇහුවම ලක්ශිට වගේම ඩොක්ටර්ටත් කේන්තියයි කියලා හිතුවට කාටවත් එහෙම උනේ නෑ.දෙන්නම කොක් හඬලා සිනාසෙන්නට උනා.මටනම් මෙය මහත් පුදුමයක්..පුටුවෙන් නැගිට්ට ඩොක්ටර් “මෙයාට සප්රයිස් එක දෙමු” කියමින් මං පැත්තට එන්න උනා.කිසිවක් නොකියූ ලක්ශිත් ගේ ඇතුලට ගියා මගෙ ලඟට ඩොක්ටර් ඇවිත් හිටගත්තා.මමත් හිටගත්තා.ඔහුයි මායි අතට ගෑවෙන නොගෑවෙන තරමේ පරතරයක් තිබුනේ.හැබැයි මම ඔහුගේ පපු ප්රදේශයට තරම්වත් උස උනේ නෑ.ඒත් එක්කම ලක්ශි අප සිටි දිශාවට එන සද්දයක් ඇහුනා.
ලක්ශි- හරි සපරේ
ඒ හඬ ඇසෙනවාත් සමගම ඩොක්ටර් මාව අනික් පැත්ත හරවා මගෙ අත් දෙක පිටුපසට කර දැඩිසේ අල්ලගත්තා.මාව එහෙන්මම ඔවුන් මුලින් ඉඳගෙන සිටි පුටුව වෙත ගෙන ගොස් ඉන්දවා මාගේ අත් දෙක පිටුපසට කර තදින් අල්ලාගත්තා.ඔහුගේ ඒ හැඩි දැඩි සිරුර හමුවේ මට සෙලවීමටවත් නොහැකි උනා.ඒ තරමටම ඔහු ශක්තිමත්.එවිට මම ලක්ශි දෙස බැලුවා ඇයගෙ අතේ තිබුනේ කොල පැහැති දියරයක් පිරවූ ඉන්ජෙක්ශන් කටුවක්.මට කිසිත් සිතා ගත නොහැකි උනා.
මම -ලක්ශි මොකක්ද කරන්න හදන්නේ? තමුසෙලාට පිස්සුද?
කිසිවක් නෑසුන ගානට ලක්ශි හිනාවෙමින් මා සමීපයට එන්නට උනා.ඩොක්ටර් ආයෙත් වතාවක් හයියෙන් හිනා වන්නට උනා..
ඩොක්ටර්ගේ දැඩි ග්රහනයට හසුවූ නට ඉන් ගැලවීමට කිසිසේත්ම නොහැකි උනා.වල් වේස හිනාවක් මුහුනේ දමාගත් ලක්ශි මා සමීපයට ආවේ ඉතාමත් සරාගී ආකාරයෙනුයි.හැබැයි මගෙ ඇඟනම් ගැහි ගැහි තිබුනේ.මා ලඟට ඇවිත් පහත් වූ ලක්ශි ඇයගේ අතේ තිබූ සිරින්ජය මගේ උරහිස සමීපයට ලං කරා.කොතරම් කෑ ගැසුවත් එය නෑසුනා මෙන් ලක්ශි එම සිරින්ජය් තිබූ දියරය මගේ ඇඟට ඇතුල් කලා.
“ඒ බෙහෙත මොකක්ද” කිහිප සැරයක්ම මා ඇසූවත් ලක්ශිගේ සහ වෛද්යවරයාගේ කටින් පිට වූයේ මහත් වූ සිනහවක් පමනි.බෙහෙත මගේ ඇඟට විදීමෙන් පසුවත් ඩොක්ටර් මාව තදින් අල්ලාගෙන සිටියා විනාඩි පහක් හයක් ගතවන විට මගේ ඇඟට අමුත්තක් දැනුනා.හරියට නිකන් ඇඟ පන නැති වෙනවා වගේ.මගෙ ඔලුව කැරකෙන්න උනා.ඉබේටම ඔලුව බිමට බර උනා.ඒක දැක්ක ලක්ශි
“මෙයාට හරි වගේ සපරේ”
කියමින් මා ඉදිරියේ ඇති සෝෆාව වෙත ගොස වාඩි වුනා.ඩොක්ටර්ත් මාව ඒ මොහොතේ අත ඇරියා.මගේ හිතට ලක්ශි ගැන ආවේ මහත් වයිරයක්.මම ඇයට බැන වදිමින් නැගී සිටීමා උත්සහ කලත් මට හෙලවීමටවත් නොහැකි උනා.විද්ද බෙහෙත ගැන මට එවිට තේරුම් ගියා.ඔවුන් මගෙ ඇඟ පන නැතිවෙන්න වගේ එහෙනම් මේ බෙහෙත ගහලා තියෙන්නේ.කෑ ගැසීමය අවැසි උනත් මට කතා කිරීමටත් නොහැකි උනා..
පුටුවෙන් නැගිටගත් ලක්ශි මගෙ ඉස්සරහට ආවා.මගෙ මූන උඩට උස්සලා එයා කතා කරන්න පටන්ගත්තා.
“නුවන්,මේ දේ කරාට සමාවෙන්න.මම දන්නවා ඔයා හොඳ හස්බන් කෙනෙක්.මම හොඳට රැකබලා ගත්තා.ආරක්ශා කලා.මට ගොඩක් ආදරේත් කලා.මාත් එහෙමයි.තාම ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි.හැබැයි නුවන් ඔයාට මගෙ එක ඉල්ලීමක් ඉශ්ට කරන්න බැරි උනා..මමත් ගෑනියක් නුවන්.මටත් ආශාවල් තියේ.ඔයාට ඒවා ගානක්වත් නෑ.ඔයාට කවදාවත් මාව තෘප්තිමත් කරන්න පුලුවන් උනේ.නෑ.හැමදාම ආව ගමන් නිදි.මම ඔයාගේ හැඟීම් අවුස්සලා ගත්තත් ඔයාට උපරිම පුලුවන් විනාඩි පහ හයක් විතරයි.
මට ඒ ජීවිතේ ඇති වෙලා තිබුනේ.ඒකයි මම ඩොක්ටර් සපරමාදු එක්ක මේ වැඩේට කැමති උනේ.” එසේ කියූ ලක්ශි මගේ නලල සිඹ ඩොක්ටර් ලංගට ගියා.පුටුවෙන් නැගිට්ට ඩොක්ටර් ලක්ශිව ඔහුගේ තුරුලට ගත්තා.මෙයනම් මට ඉවසුම් නැතුව ගියා.නමුත් ලක්ශි කියපු දෙයින් මට ඇය ගැන ආදරයක් ඇති උනා.එයාගේ ආසව මට ඉශ්ට කරන්න බැරිනම් පුලුවන් කෙනෙක්ගෙන් එයා ඒක ඉශ්ට කරගත්තදෙන්.හිතාගත්ත මම බලන් හිටියා වෙන දේ.ලක්ශි හෙමින් සැරේ ඩොක්ටර්ගේ ඇඟ අත ගානවා.
ලක්ශි – අනේ සපරේ,ඔයාගේ කලිසම හොඳටම තෙතයිනේ.
ඩොක්ටර්-එහෙනම් ගලවලා අයින් කරන්න කෙල්ලේ.
මූනට සිනාවක් නගාගත් ලක්ශි ඩොක්ටර්ගේ බෙල්ට් එක ගලවා බිමට දැමුවා.බිම දනගසාගත් ඇය ඔහුගේ කලිසම ගලවා ඉවතට දැමුවා.ඇත්තෙන්ම ඒවා මංශපේශි වලින් පිරුනු ඉතාමත් ශක්තිමත් කකුල්.එතනින් එහාටයි හොඳම දේ පෙනුනේ.ලා අලු පාට අන්ඩවෙයා එකක් ඇඳන් හිටිය ඩොක්ටර්ගේ පයිය ඒ වෙනකොටත් නැගලා තිබුනේ නෑ.ඒත් ඒක ඒ වෙනකොටත් නගමින් පැවතුනා.අන්ටවෙයා එක වතුරට තෙත් වෙලා.එන්න එන්න ඩොක්ටර්ගේ පයිය පිම්බෙනවා.
ඩොක්ටර්ගේ පයිය ලඟට මුව ලං කල ලක්ශි ජොකාට උඩින්ම එය ඉඹින්නට උනා.ටිකවෙලාවක් පයිය සිපගත් ලක්ශි වෛද්යවරයාගේ යට ඇඳුම ගලවන්නට උනා.ඉනෙන් අල්ලාගත් ලක්ශි එය වේගයෙන් පාතට ඇද්දා.ඇත්තෙන්ම එයා සුවිශාල පයියක්.අඟල් දහයකට ලඟ ඇති.පෙරසම පසුපසට ඇදී ගොස් ටොපා එලියට පැන විශාලව තිබුනා.බිත්තර ගෙඩි දෙකක් තරම් විශාල ඇට දෙකකුත් තිබුනාඔහුට.ලක්ශි ආදරයෙන් එය අතගාන්නට උනා.
ඩොක්ටර්- ලක්ශි මට වොශ් එකක් දාගන්න ඕනේ.
ලක්ශි- හා හරි ඩොක්ටර්.එන්න අපි යමු.
නැගිටගත් ලක්ශි ඩොක්ටර්වත් අතින් අල්ලාගෙන වොශ් රූම් එක පැත්තට ගියා.ඇයගෙ පුක නලවමින් ඩොක්ටර්ව තවත් අවුස්සමින් ගේ ඇතුලට ගියා.මගෙ බිර්ඳ නිරුවත් පිරිමියෙක් සමග තනිවම දැන් නාන කාමරයේ.මගේ සිතට බොයෙකුත් සිතුවිලි ගලා එන්නට උනා…
Copied
මතු සම්බන්ධයි෴